LIJST MET VERBODEN ONEERLIJKE HANDELSPRAKTIJKEN
Landbouwcommissaris Hogan stelt vandaag een nieuwe Europese richtlijn voor die oneerlijke handelspraktijken in de voedselvoorzieningsketen wil aanpakken. De nieuwe wetgeving bevat een lijst met verboden oneerlijke handelspraktijken én voorziet in minimumregels voor de handhaving ervan. Tom Vandenkendelaere (CD&V), lid van de Landbouwcommissie in het Europees Parlement, licht het voorstel toe:
EFFECTIEVE BOETES BIJ KWALIJKE PRAKTIJKEN
“De zwakke positie van de landbouwer in de voedselvoorzieningsketen is een oud zeer. Het zijn de andere spelers, zoals de supermarkten, die de markt controleren. Boeren zijn vaak het eerste en voornaamste slachtoffer van de prijzenoorlog tussen hun afnemers. De eerste verdienste van deze richtlijn is dat er nog eens duidelijk wordt opgesomd wat echt niet door de beugel kan: laattijdige betalingen, laattijdig annuleren, eenzijdige wijzigingen van voorwaarden... Het belangrijkste is echter de handhaving. Te vaak staat de boer met de rug tegen de muur omdat hij gewoon niet durft reageren uit vrees voor de macht van de afnemer. Dit voorstel voorziet in een nationale handhavingsautoriteit waarbij de landbouwer op een laagdrempelige manier en anoniem klacht kan indienen. Die autoriteit krijgt de bevoegdheid om effectief boetes op te leggen als kwalijke praktijken worden vastgesteld.”
QUOTE TOM VANDENKENDELAERE
“De landbouwer krijgt nu een sterkere stok achter de deur die hij effectief kan gebruiken zonder angst voor represailles. Dat is een serieuze stap vooruit. Het befaamde ketenoverleg in ons land voorziet bv. al in anonieme klachten maar die moeten door twee spelers worden ingediend. Bovendien is de afdwingbaarheid bij overtredingen erg zwak. Europa geeft een duidelijke boodschap: boeren mogen niet langer de speelbal zijn in een concurrentiespel dat niet eens van hen is. Ze verdienen respect en een correcte behandeling.”
HET BLIJFT EEN RICHTLIJN, DAT IS ONTGOOCHELEND
“Punt van kritiek: het blijft een richtlijn en dat is licht ontgoochelend. Een verordening was een sterker signaal geweest en zou de lidstaten verplicht hebben te harmoniseren. Nu krijgen lidstaten nog de vrijheid om de wetgeving om te zetten en dat kan marktverstorend werken.”
